πλήθα

και βοιωτ. τ. πλείθα, ἡ, Α

πλήθος, συνέλευση ή πλειοψηφία στη συνέλευση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πλη- τού πίμ-πλη-μι* «γεμίζω» + μόρφημα -θ- (βλ. πλήθος, πλήθω)].